کد مطلب:109118 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

خطبه 196-خطاب به طلحه و زبیر












[صفحه 178]

خطبه الطلحتین به تحقیق ناخوش داشتید اندكی را و پشت سر انداختید بسیاری را (كه رضایت خواست) آیا خبر نمی دهید كدام چیز برای شما در آن حقی است كه دفع كردم شما را از آن یا كدام سهم را برگزیدم به خود و ندادم بر شما آن را یا كدام حق بود آورد آن را به نزد من یكی از مسلمانها ناتوان ماندم از آن یا نادان بودم به آن یا به خطا رفتم در دلیل آن به خدا سوگند نبود مرا در خلافت رغبتی و نه در حكومت حاجتی ولیكن شما دعوت كردید مرا به سوی آن و وادار كردید مرا بر آن پس چون رسید (خلافت) به من نگاه كردم به سوی كتاب خدا و آنچه قرار داده برای ما و دستور داده ما را به حكم كردن به آن پس پیروی كردم به آن و آنچه طریقه قرار داد پیامبر صلی الله علیه و آله پس پیروی كردم آن را و محتاج نشدم در این به رای و اندیشه شما و نه به رای غیر شما و واقع نشد حكمی كه نادان باشم به آن تا مشورت كنم شما را و برادران مسلمان خودم را و اگر بود چنین امری اعراض نمی كردم از شما و نه از تدبیر غیر شما و اما آنچه ذكر كردید از امر اقتدا كردن (به پیامبر در قسمت كردن) این امریست حكم نكردم من در آن برای خودم و مباشرت نكردم به آن از روی هوا و هوس از من بلكه ی

افتم من و شما آنچه را كه آورد آن را پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فارغ شده از آن پس احتیاج پیدا نكردم به سوی شما در آنچه فارغ شده خداوند از قسمت آن و روان كرده در آن حكم خود را پس نیست برای شما به خدا سوگند در نزد من و نه برای غیر شما در این سرزنش كردن فراگیرد خداوند دلهای ما و دلهای شما را به سوی حق و عطا فرماید به ما و شما را شكیبائی رحمت كند خداوند مردی را كه دید حقی را و یاری نمود بر آن یا ببیند ستمی را و آن را برگرداند و بود یاری دهنده حق بر صاحب آن


صفحه 178.